رواندرمانی فردی (شناختی رفتاری)

                                                                                                                                  فرایند درمان دررویکرد شناختی - رفتاری

​

    درمان شناختی-رفتاری معمولاً ازمشکلات فعلی فرد شروع می‌کند و سپس بسته به نوع مشکل، بررسی می­ کند که آیا باورهای ریشه‌دار در گذشته در تداوم این مشکلات نقش دارند یا خیر.

درمانگر شناختی-رفتاری، مشکلات روانی مراجع را حاصل یک علت واحد نمی‌داند، بلکه آن‌ها را نتیجه‌ی مجموعه‌ای از عوامل در هم‌ تنیده می‌بیند. این عوامل معمولاً شامل موارد زیر هستند:

• عوامل زیستی یا ژنتیکی
• مسائل روا‌نشناختی (افکار، احساسات و رفتارها)
• عوامل اجتماعی (محیط زندگی و روابط بین‌فردی
  
  

هر کدام از این عوامل در به‌ وجود آمدن و ادامه‌ یافتنِ مشکلاتی که افراد را به سمت درمان می‌کشاند، نقش دارند.درمانگردر طی جلسات، با در نظر گرفتن این جنبه‌ها، به مراجعه کنندگان کمک می‌کند تا ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارهای مشکل سازش را بهتر درک کند و آشفتگی هیجانی و رفتارهای ناسازگارانه خود را با تغییر و اصلاح الگوهای فکری ناکارآمد به حداقل برساند.

​

   نقش کلیدی مراجع کننده در جلسات درمان شناختی-رفتاری

      در درمان شناختی-رفتاری، مراجعه کننده نقش فعالی در فرآیند درمان دارد ولازم است تمرین‌ها و تکالیف مشخصی را انجام دهد. این تمرین‌ها به افراد کمک می‌کنند تا مهارت‌های آموخته شده در جلسات روان درمانی را در زندگی روزمره­ شان به کار ببرند.

یکی از اولین تکالیفی که معمولاً در ابتدای فرایند درمان از مراجعه کننده خواسته می‌شود، پایش افکار و احساسات روزمره است. یعنی فرد بررسی می‌کند که در چه موقعیت‌ها، زمان‌ها یا شرایطی دچار علائم یا احساسات ناخوشایندی می‌شود. برای مثال، ممکن است متوجه شود که اضطرابش بیشتر در ساعات پایانی روز یا هنگام صحبت با فرد خاصی افزایش می‌یابد. این آگاهی اولیه پایه‌ای برای جلسات بعدی و تمرین‌های آینده است.

هدف از این تمرین‌ها این است که مراجعه کننده نه‌ تنها الگوهای فکری و رفتاری ناسازگار را شناسایی کند، بلکه یاد بگیرد آن‌ها را با افکار و واکنش‌هایی واقع‌بینانه‌تر و سازگارتر جایگزین کند.

چه کسانی می‌توانند ازدرمان شناختی-رفتاری بهره ببرند؟

درمان شناختی-رفتاری برای طیف وسیعی از مشکلات روانشناختی مؤثر است، از جمله:

·        اضطراب و استرس

·        افسردگی

·        وسواس فکری-عملی

·        فوبیاها

·        اختلالات خوردن

·        اختلالات شخصیت

·        مشکلات ارتباطی

​

  علاوه بر این،افرادی که به دنبال افزایش مهارت‌های روانشناختی خود هستند، حتی بدون داشتن مشکلات حاد روانی، نیز می‌توانند از این رویکرد درمانی بهره ببرند.

                                                                                                                          سخن پایانی

درمان شناختی- رفتاری رویکردی علمی و مؤثر است که به مراجع کنندگان کمک می‌کند تا با شناسایی و اصلاح الگوهای فکری منفی و ناکارآمد، احساسات و رفتارهای خود را بهبود ببخشند. فرآیند درمان در این رویکرد، فرد را قادر می‌سازد تا مهارت‌های جدیدی برای مقابله با چالش‌های زندگی پیدا کند و به تغییرات مثبت و پایدار در زندگی خود دست یابد.