روایت من از اتاق درمان:

اتاق درمان برای من فضایی امن، حمایتی و مبتنی بر همکاری است؛ جایی که رابطه درمانگر و مراجع نقشی اساسی در روند تغییر ایفا می‌کند. در بستر این رابطه مبتنی بر اعتماد و احترام متقابل، مراجع می‌تواند افکار و هیجانات خود را با آزادی بیشتری بیان کند و در کنار من به کشف ارتباط میان باورها، احساسات و رفتارهایش بپردازد. در این فرآیند، از طریق گفت‌وگو، آموزش مهارت‌ها و تمرین‌های مشترک، به تدریج الگوهای ناکارآمد شناسایی و اصلاح می‌شوند. این رابطه درمانی نه تنها زمینه‌ای برای یادگیری تکنیک‌های شناختی و رفتاری فراهم می‌آورد، بلکه تجربه‌ای از همدلی و همکاری را ایجاد می‌کند که خود عاملی موثر در کاهش رنج روانی و ایجاد تغییرات کارآمد است.